Η φήμη του για την δεξιότητά του στην χειροπρακτική είχε φτάσει σε μένα πολύ καιρό πριν πληκτρολογήσω αυτά που θα διαβάσετε σήμερα. Τα περισσότερα μέσα τον προβάλλουν ως έναν εξαιρετικό θεραπευτή αλόγων, σκύλων, γατιών. Τον έχουν χαρακτηρίσει ακόμη και γητευτή των αλόγων. Οι εικόνες του, σε ζώα που πάσχουν και λαμβάνουν την θεραπευτική του προσφορά είναι πολλές στο διαδίκτυο. Καταλαβαίνετε λοιπόν όσοι με γνωρίζετε έστω και λίγο, ότι η εκ γενετής σχέση μου με τα ζώα ήταν ένα μεγάλο κίνητρο να παρακολουθώ τα έργα του. Αναζητώντας πληροφορίες για εκείνον στο διαδίκτυο ανακάλυψα ότι τ’ αποτελέσματα χειροπρακτικής σε ανθρώπους με μυοσκελετικά προβλήματα είναι κάτι περισσότερο από εντυπωσιακά, ενώ στην λίστα των ανθρώπων που τον επισκέπτονται συμπεριλαμβάνονται αθλητές διεθνούς βεληνεκούς.
Με πατέρα Κρεοπώλη και Μητέρα που ασκούσε την χειροπρακτική…
Πιστεύει ότι η σχέση του με την επιστήμη που ακολούθησε αργότερα, ξεκίνησε με την γέννησή του σχεδόν.
Έφτασα στο θεραπευτήριό του στην Βούλα ένα μεσημέρι με λιακάδα. Καθόταν στα σκαλιά ανάμεσα σε μια παρέα ανθρώπων έχοντας αγκαλιά έναν γάτο. Πλησιάζοντας είδα ότι δεν τον είχε απλώς αγκαλιά. Τα δάχτυλά του με κινήσεις σαν δεξιοτέχνη πιανίστα, «έτρεχαν» στους σπονδύλους του. Το ζωάκι με κοίταξε με τεράστια γαλανά μάτια.
«Νανά, μου τον ανέστησε ο Σταύρος. Τον βρήκα κάτω από αυτοκίνητο. Τον είχε σχεδόν ακρωτηριάσει ο ιμάντας .Ήταν εντελώς παράλυτος. Τον έφερα στον Σταύρο και δες!» Ήταν η ιδιοκτήτρια που άρχισε να μου αναφέρει το τραυματικό περιστατικό, με ενθουσιασμό αντίστοιχο μ’ εκείνο των παιδιών όταν τρώνε μετά από μακρύ χειμώνα το πρώτο παγωτό του καλοκαιριού. Ο Σταύρος τελείωσε τις τελευταίες θεραπευτικές κινήσεις του πάνω στο ζωάκι, τον έδωσε στην ιδιοκτήτρια και εκείνος άρχιζε να τινάζεται από τις τούφες με τρίχες που κάναν «πάρτι» στο παντελόνι του. «Έχεις κάποια λύση για τις τρίχες;» Τον ρώτησα καθώς έχω πέντε κατοικίδια. «Νανά, μία είναι η λύση. Γυμνισμός!» Κατάλαβα ότι ο Dr. Σκαρπαθάκης διαθέτει χιούμορ.
Μπήκαμε στον χώρο του, αφού μου είχε συστήσει τις συνεργάτιδές του, την Λυδία και την Ζωή, όπως και τον εξαιρετικό φίλο του Δημήτρη Γκότση, διευθυντή φωτογραφίας στο επάγγελμα, ο οποίος και μας χάρισε τα φωτογραφικά στιγμιότυπα που βλέπετε.
Ο Σταύρος λοιπόν είναι σίγουρος ότι οι σπουδές του στην Αμερική όπου ολοκλήρωσε στο μεγαλύτερο πανεπιστήμιο εκεί την ειδικότητά του, ολοκλήρωσαν μια διαδικασία με την οποία είχε εξοικειωθεί από παιδάκι, αφού τα πρωινά του τα περνούσε στο χασάπικο του πατέρα του και τ’ απογεύματα στο θεραπευτήριο της μαμάς του.
Ξέρω καθώς έζησα στο Los Angeles, ότι εκεί το πτυχίο του είναι ισότιμο με τις «βαριές» ιατρικές ειδικότητες, καθώς η χειροπρακτική εκτιμάται ως η 3η μεγαλύτερη επιστήμη υγείας στον κόσμο μετά την κλασσική ιατρική και την οδοντιατρική. Στην Ελλάδα όμως τα πράγματα είναι διαφορετικά. Για να το κατανοήσετε καλύτερα, οι χειροπράκτορες στην Αμερική, διαθέτουν και τ’ αντίστοιχα μηχανήματα απεικόνισης ενώ στην Ελλάδα ακτινογραφία ή μαγνητική, μπορούν να κάνουν μόνο οι ορθοπεδικοί γιατροί. Ο Dr Σκαρπαθάκης μπορεί να κάνει ολοκληρωμένη διάγνωση καθώς οι σπουδές του του δίνουν κάθε δυνατότητα ως γενικού γιατρού να μπορεί να λειτουργεί και προληπτικά. «Μπορεί Νανά να έρθει κάποιος με το παιδάκι του, για να το τσεκάρω πριν ξεκινήσει ένα άθλημα, ή να έρθει ένας ενήλικας για να ελέγξουμε την κατάστασή του, χωρίς να έχει απαραίτητα μυοσκελετικό πρόβλημα διαγνωσμένο».
«Ποιο ήταν εκείνο το περιστατικό με ασθενή που δεν ξεχνάς ποτέ και γιατί»
«Θυμάμαι λοιπόν μια κυρία η οποία είχε πρόβλημα μεγάλο με τον αυχένα της. Της έκανα ανάταξη αυχένα. Μετά την θεραπεία, άρχισε να κλαίει ασταμάτητα με λυγμούς. Η γυναίκα δεν σταματούσε να κλαίει ακόμη και μετά από ώρα. Εξομολογήθηκε στην μητέρα μου λοιπόν ότι ένιωσε να φεύγει τόσο ένταση από το σώμα της και πόνος, που απελευθερώθηκε τόσο πολύ που έκλαψε μετά από πάρα πολλά χρόνια. Αυτό Νανά, σημαίνει ότι τα κύτταρα έχουν μνήμη. Ό,τι βιώσει ο άνθρωπος το αποθηκεύει. Μέσω λοιπόν της θεραπείας που εφαρμόζω, απελευθερώνεται ένταση τεράστια. Αυτό συνέβη στην κυρία»
Ο Σταύρος Σκαρπαθάκης πιστεύει ότι σε κάθε πρόβλημα υγείας αντιστοιχεί ένα συναίσθημα στρεβλό. Για να το αντιληφθώ καλύτερα χρησιμοποιεί το παράδειγμα που ακολουθεί.
«Καθαρίζεις πατάτες και κόβεις το χέρι σου. Δεν θα μείνει ουλή; Σκέψου το ίδιο για τα κύτταρα. Μπορεί να μην το βλέπεις, αλλά αποθηκεύεται στο σώμα. Για σκέψου ότι οι άνθρωποι που πάσχουν από δισκοπάθεια δεν βρίσκονται σε κρίση συνέχεια, αν και υπάρχει το πρόβλημα. Γιατί δεν πονάει κάποιος συνέχεια; Αφού είναι μηχανική η βλάβη. Υπάρχουν τρεις παράγοντες πραγματισμοί, τοξίνες, σκέψεις. Αυτοί είναι οι λόγοι που χάνεις την ισορροπία σου στο θέμα της υγείας. Για να σε προστατεύσει λοιπόν το σώμα αντιδρά. Μια σκέψη μπορεί να σε κάνει να νοσήσεις και μια σκέψη να θεραπευτείς»
Συμφωνώ μαζί του ότι τα θετικά συναισθήματα σε συνδυασμό με τις θετικές σκέψεις, είναι παράγοντας που οδηγεί στην επίσπευση μιας θεραπείας. Μου επισημαίνει λοιπόν τον καθοριστικό ρόλο του Έρωτα.
«Ο Έρωτας παίζει τεράστιο ρόλο στην θεραπεία. Ο Φρόιντ δεν έκανε ψυχανάλυση σε ερωτευμένους»
Δεν θα διαφωνήσω μαζί του, καθώς δεν θυμάμαι ποτέ ένας ερωτευμένος να μην συναντάει το πρόσωπο που ποθεί επειδή τον πονάει η μέση του, ή έχει πυρετό.
Με τα ζωάκια όμως τι γίνεται; Στην συγκεκριμένη περίπτωση δεν είναι μόνο ένας ο ασθενής, αλλά δύο. Έτσι πιστεύω εγώ.
Είναι το ζώο και ο άνθρωπος. Κάπως έτσι το καταλαβαίνω εγώ τουλάχιστον, που όταν έχει κάτι το δικό μου ζώο, φτιάχνω εκατοντάδες σενάρια καταστροφής, πριν ακούσω τον ειδικό.
«Νανά, όταν δουλεύω με τα ζώα, παίρνω μακριά το ζώο από τον ιδιοκτήτη. Το κάνω για να μην αγχωθεί περισσότερο το τετράποδο. Αφήνω τον ιδιοκτήτη στο γραφείο, παίρνω το ζώο και δουλεύω στο πάρκο. Είναι τελείως διαφορετική η συμπεριφορά του σκύλου που πονάει και έχει δίπλα του το αφεντικό, και εντελώς διαφορετική όταν είμαι εγώ με τον σκύλο, χωρίς το αφεντικό του.
Το περιστατικό με το κυνηγόσκυλο που είχε πυροβολήσει ο ιδιοκτήτης του
Πριν από μερικά χρόνια, έφτασε στο θεραπευτήριο του Σταύρου ένας άνθρωπος που κρατούσε έναν σκύλο αγκαλιά. Στον Σταύρο είπε ότι «κατά λάθος» είχε πυροβολήσει το κυνηγόσκυλό του. Η κτηνίατρος είχε παραπέμψει το σκυλάκι σε μένα. Πράγματι είδα την ακτινογραφία και υπήρχαν διάσπαρτα σκάγια στην σπονδυλική στήλη. Ξεκινάω λοιπόν να εργάζομαι με το σκύλο.. Έχει περάσει σχεδόν μισάωρο. Νανά δεν περίμενα τίποτα από το σκυλάκι, η κτηνίατρος άλλωστε μου το προόριζε για ευθανασία! Τελειώνοντας με την θεραπεία λέω στον σκύλο, αυθόρμητα εντελώς : Πάμε- Σήκω!
Το σκυλί σηκώθηκε και περπάτησε! Έκανα προσπάθεια να μην φανώ τόσο έκπληκτος! Ξέρεις δεν μπορούμε να τα εξηγήσουμε όλα. Αλλά είναι απ’ αυτά τα περιστατικά που μου ζήτησες να σου πω. Το ίδιο ακριβώς συνέβη μ’ ένα κουνελάκι που θα το πήγαιναν για ευθανασία επειδή είχε μείνει παράλυτο. Άρχισα να το ψηλαφώ και να του κάνω ανατάξεις. Μετά από λίγο περπάτησε !! Νανά δεν μπορούμε με τις γνώσεις που έχουμε να είμαστε απολύτως σίγουροι για το πως λειτουργεί η ενέργεια. Το σώμα είναι ο φορέας, είναι ο εκφραστής της ψυχής.
«Τα τετράποδα έχουν ψυχή»;
«Ω ναι! Δεν ταυτίζομαι με την άποψη της ορθόδοξης καθολικής εκκλησίας. Έχουν ψυχή. Είμαι τόσο σίγουρος, όσο ένας άνθρωπος που ξέρει ότι δεν έχει πεθάνει»
Δεν μπορούσα να μην τον ρωτήσω αν «συμφιλιώθηκε» με την εικόνα του κρεοπωλείου του πατέρα του.
Ο Σταύρος δεν τρώει κρέας, ούτε καν ψάρια. « Αυτό δεν σημαίνει Νανά, ότι προτρέπω τους άλλους να μην τρώνε κρέας. Ας κάνει ο καθένας ό,τι θέλει. Για μένα είναι αδύνατον όμως. Δεν γίνεται να θεραπεύω ζώα και να τρώω ζώα. Δεν μπορώ να βλέπω το ψάρι να σπαρταράει και να το φάω μετά»
Η αλήθεια είναι ότι παρατηρώντας τον θα μπορούσα να τον «τοποθετήσω» να παίξει σε ταινία που αφορά τους Σαμάνους ή τους Ασκητές Μοναχούς που ζουν ως αποσυνάγωγοι στα μοναστήρια στην Έρημο. Στο κορμί του δεν περισσεύει δράμι λίπος ενώ τα χέρια του και τα δάχτυλά του παραπέμπουν σε κιθαρίστα ή πιανίστα.
Μέχρι σήμερα στην ζωή μου, έχω κατανοήσει, την θεραπευτική σημασία του αγγίγματος ή της αγκαλιάς. Μετά την συνάντησή μου με τον Dr. Σκαρπαθάκη, κατάλαβα ότι τα θαύματα προκύπτουν όταν αγκαλιάζονται με απόλυτη αρμονία, ο ορθολογισμός της επιστήμης, οι γονιδιακές μνήμες και η βαθιά πίστη στην απεριόριστη προσφορά ενός σύμπαντος που άλλοι από σας αποκαλούν «θεό» και άλλοι συμπαντική ενέργεια.
Κάποιοι τυχεροί είχαν την δυνατότητα να παρακολουθήσουν την φιλοσοφία της προσέγγισής του όταν μίλησε για τις ανεξερεύνητες λειτουργίες του εγκεφάλου στο TedxPanteion
