Η ανησυχία ότι ο καρκίνος του μαστού μπορεί κάποια μέρα να επιστρέψει αποτελεί ανησυχητική πηγή άγχους για πολλές που επέζησαν από την νόσο.
Είναι κατανοητό γιατί, καθώς οι περισσότερες υποτροπές και οι μεταστατικοί καρκίνοι (καρκίνοι που έχουν εξαπλωθεί) δεν ξεκινούν από νέους όγκους.
Αντίθετα, προκαλούνται από κοιμισμένα καρκινικά κύτταρα που ξυπνούν ξαφνικά. Αυτά τα «αδρανή» καρκινικά κύτταρα συνήθως αποικίζουν μέρη όπως οι πνεύμονες ή τα οστά, περιμένοντας τις βέλτιστες συνθήκες για να αναζωογονηθούν ξανά.
Για πολύ καιρό, οι επιστήμονες προσπαθούσαν να καταλάβουν ακριβώς τι προκαλεί την επαναφορά αυτών των καρκινικών κυττάρων από τον ύπνο τους. Υπήρχαν ενδείξεις ότι η χρόνια φλεγμονή -από παράγοντες όπως το κάπνισμα ή η γήρανση- θα μπορούσε να παίζει ρόλο, λειτουργώντας ως ένα είδος ακούσιου ξυπνητηριού.
Ωστόσο, νέα έρευνα παρέχει πλέον στοιχεία που αποδεικνύουν ότι οι κοινές αναπνευστικές λοιμώξεις, όπως η γρίπη ή η COVID, είναι ικανές να ενεργοποιήσουν τα αδρανή καρκινικά κύτταρα.
Η νέα μελέτη χρησιμοποίησε ποντίκια που είχαν τροποποιηθεί ώστε να έχουν καρκινικά κύτταρα μαστού. Αυτά τα κύτταρα σχεδιάστηκαν για να μιμούνται τη συμπεριφορά των αδρανών ανθρώπινων καρκινικών κυττάρων που κρύβονται στους πνεύμονες. Οι ερευνητές στη συνέχεια μόλυναν τα ποντίκια είτε με τον ιό της γρίπης, που προκαλεί τη γρίπη, είτε με τον ιό SARS-CoV-2, που προκαλεί την COVID.
Αυτό που ανακάλυψαν ήταν αποκαλυπτικό και ανησυχητικό. Μέσα σε λίγες μέρες από τη μόλυνση, τα κάποτε ήσυχα καρκινικά κύτταρα άρχισαν να ξυπνούν, να πολλαπλασιάζονται γρήγορα και να σχηματίζουν νέες μεταστατικές αλλοιώσεις στον πνεύμονα.
Αλλά τι ήταν αυτό που πυροδοτούσε αυτή τη διαδικασία; Παραδόξως, δεν ήταν οι ίδιοι οι ιοί. Αντίθετα, οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι η διαδικασία καθοδηγούνταν από την ανοσολογική απόκριση που ανέπτυξε το σώμα για να καταπολεμήσει τη λοίμωξη.
Η ανοσολογική απόκριση του οργανισμού καθοδηγείται σε μεγάλο βαθμό από ένα εκκρινόμενο μόριο που ονομάζεται ιντερλευκίνη-6 (IL-6). Κανονικά, η IL-6 βοηθά στον συντονισμό της άμυνας του οργανισμού έναντι εισβολέων, όπως οι ιοί. Αλλά όταν εμφανιστούν ιογενείς λοιμώξεις, τα επίπεδα IL-6 μπορεί να εκτοξευθούν.
Αυτή η προσωρινή απότομη αύξηση φαίνεται να δημιουργεί την τέλεια καταιγίδα για να μεταβούν τα αδρανή καρκινικά κύτταρα από μια νυσταγμένη, ανενεργή κατάσταση σε μια κατάσταση υψηλής δραστηριότητας όπου τα κύτταρα αρχίζουν να διαιρούνται.
Όταν οι επιστήμονες απενεργοποίησαν την IL-6 στα ποντίκια, τα αδρανή καρκινικά κύτταρα δεν πολλαπλασιάστηκαν τόσο πολύ όταν εισήχθη η ιογενής λοίμωξη. Αυτό υποδηλώνει ότι η IL-6 λειτουργεί ως κρίσιμος διακόπτης για τα καρκινικά κύτταρα μεταξύ μιας αβλαβούς κατάστασης και μιας μετάστασης.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν επίσης ότι η αναζωπύρωση των καρκινικών κυττάρων δεν διαρκεί για πάντα. Μέσα σε περίπου δύο εβδομάδες από τη μόλυνση, η έκρηξη δραστηριότητας καταλαγιάζει και τα καρκινικά κύτταρα συχνά επιστρέφουν σε αδρανή κατάσταση. Ωστόσο, ο κίνδυνος δεν είχε περάσει.
Μετά από κάθε μόλυνση, υπήρχαν πλέον δραματικά περισσότερα αφυπνισμένα καρκινικά κύτταρα στους πνεύμονες, προετοιμασμένα να αρχίσουν να πολλαπλασιάζονται ξανά μόλις ενεργοποιούνταν. Αυτό δημιουργεί μεγαλύτερο κίνδυνο για μελλοντικές υποτροπές, καθώς κάθε επεισόδιο μεγεθύνει την απειλή .
Αλλά γιατί το ανοσοποιητικό μας σύστημα δεν εξαλείφει απλώς αυτά τα καρκινικά κύτταρα αν δεν είναι πλέον αδρανή; Η μελέτη υπονοεί ότι ένας άλλος τύπος ανοσοκυττάρων – που ονομάζονται «βοηθητικά Τ κύτταρα» – παρεμβαίνει. Αλλά αντί να καταστρέφουν τα καρκινικά κύτταρα, τα Τ κύτταρα τα προστατεύουν από άλλες ανοσολογικές επιθέσεις. Αυτό δείχνει πώς ο καρκίνος μπορεί έξυπνα να κατακλύσει την άμυνα του οργανισμού, μετατρέποντάς την από καταστροφείς σε φύλακες.
Αδρανή καρκινικά κύτταρα
Ενώ αυτά τα πειράματα πραγματοποιήθηκαν σε ποντίκια, οι ερευνητές εξέτασαν επίσης δεδομένα από χιλιάδες επιζώντες καρκίνου στο Ηνωμένο Βασίλειο και τις ΗΠΑ κατά τη διάρκεια της πανδημίας COVID-19. Διαπίστωσαν ότι οι ασθενείς με καρκίνο – ειδικά εκείνοι που είχαν πρόσφατα αναπνευστικές λοιμώξεις – αντιμετώπιζαν σχεδόν διπλάσιο κίνδυνο θανάτου από καρκίνο σε σύγκριση με εκείνους που δεν μολύνθηκαν. Αυτό το μοτίβο ήταν πιο ξεκάθαρο τους μήνες μετά τη μόλυνση – αντιστοιχώντας ακριβώς με αυτό που παρατηρήθηκε στις μελέτες σε ποντίκια.
Η σύνδεση μεταξύ ιογενούς λοίμωξης, φλεγμονής και υποτροπής του καρκίνου θα μπορούσε να εξηγήσει γιατί τα ποσοστά θνησιμότητας από καρκίνο αυξήθηκαν απότομα στις αρχές της πανδημίας, ειδικά μεταξύ εκείνων με ιστορικό καρκίνου του μαστού ή άλλων καρκίνων. Αυτή η νέα κατανόηση είναι ανησυχητική – αλλά και κάτι για το οποίο μπορούμε να λάβουμε μέτρα.
Για τις επιζήσασες από καρκίνο του μαστού, και πιθανώς για τις επιζήσασες από άλλους καρκίνους, τα ευρήματα υπογραμμίζουν τη σημασία της προστασίας τους από αναπνευστικές λοιμώξεις – όχι μόνο για να αποφύγουν την ίδια την ασθένεια, αλλά και για να μειώσουν τον κίνδυνο ενεργοποίησης αδρανών καρκινικών κυττάρων που θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε απειλητική για τη ζωή μετάσταση. Μέτρα όπως ο εμβολιασμός και η ταχεία θεραπεία λοιμώξεων θα μπορούσαν να γίνουν μέρος του τυπικού συνόλου εργαλείων για την υποστήριξη της μακροπρόθεσμης υγείας μετά τον καρκίνο.
Υπάρχουν επίσης φάρμακα που στοχεύουν την IL-6, τα οποία χρησιμοποιούνται ήδη για άλλες παθήσεις, όπως η νόσος του Castleman και η COVID. Αυτό εγείρει ερωτήματα σχετικά με το εάν αυτά τα φάρμακα θα μπορούσαν επίσης να προστατεύσουν τους ευάλωτους επιζώντες του καρκίνου από υποτροπή κατά τη διάρκεια ή μετά από σοβαρές ιογενείς λοιμώξεις.
Αυτή η πρόσφατη μελέτη μας υπενθυμίζει πόσο αλληλένδετη είναι στην πραγματικότητα η υγεία μας. Ενώ οι ιογενείς λοιμώξεις συχνά πιστεύεται ότι μας επηρεάζουν μόνο προσωρινά, ένας αυξανόμενος όγκος ερευνών δείχνει ότι μπορεί να έχουν κρυφές, μακροπρόθεσμες επιπτώσεις.
Τελικά, αυτές είναι οι πρώτες μέρες για τη μεταφορά των ευρημάτων από αυτή την εργασία σε θεραπείες για τον άνθρωπο. Προσφέρουν όμως νέα ελπίδα ότι κατανοώντας και αναχαιτίζοντας τα «κλήματα αφύπνισης» για τα αδρανή καρκινικά κύτταρα, ίσως μια μέρα να είναι δυνατή η πρόληψη των υποτροπών του καρκίνου πριν καν ξεκινήσουν – βελτιώνοντας δραματικά τα αποτελέσματα για τους επιζώντες παντού.
Πηγή: theconversation.com