Το κίνημα που ήθελε να αλλάξει τον κόσμο βρέθηκε να παλεύει απλώς για μια θέση στο μενού.
Ο «ΒΙΓΚΑΝΙΣΜΟΣ» ΗΤΑΝ κάποτε η μεγαλύτερη τάση στον τομέα της διατροφής. Τώρα, το πνεύμα της εποχής έχει μετατοπιστεί. Οι αναζητήσεις στο Google για τη λέξη «vegan» αυξήθηκαν σταθερά μετά το 2010, έφτασαν στο αποκορύφωμά τους στις αρχές του 2020 και έκτοτε μειώνονται διαρκώς. Οι πωλήσεις εταιρειών όπως οι Beyond Meat και Impossible Foods, που παράγουν τα καλύτερα vegan burgers, μειώνονται επίσης. Το Eleven Madison Park, το πολυτελές εστιατόριο της Νέας Υόρκης που έκανε μετάβαση στη φυτική διατροφή μετά τον Covid-19, επαναφέρει το κρέας στο μενού του. Φυσικά, οι vegan επιλογές είναι πιο συνηθισμένες από ό,τι στο παρελθόν. Ωστόσο, δεδομένης της χαμηλής σχετικά «βάσης» –λιγότεροι από ένας στους δέκα ανθρώπους στις δυτικές χώρες δηλώνουν ότι είναι χορτοφάγοι ή vegan–, οι υποστηρικτές της διατροφής χωρίς κρέας βασίζονταν στη μαζική μεταστροφή του πληθυσμού. Κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει.
Πολλοί άνθρωποι θα μπορούσαν να είχαν γίνει vegan αν δεν είχε εμφανιστεί μια άλλη τάση: η αποφυγή των υπερ-επεξεργασμένων τροφίμων. Ξαφνικά, η υγιεινή διατροφή δεν προερχόταν από τη μείωση της κατανάλωσης κρέατος αλλά από τη μείωση των προσθετικών στα τρόφιμα.
Τι πήγε στραβά; Μια απάντηση είναι ότι οι vegans δεν θα μπορούσαν ποτέ να κερδίσουν τη μάχη επιχειρώντας να ανατρέψουν χιλιάδες χρόνια ανθρώπινης γαστρονομίας. Τα λουκάνικα με βάση τα μπιζέλια δεν ήταν όπως τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα: δεν ήταν τόσο ικανοποιητικά όσο τα προϊόντα που προσπαθούσαν να αντικαταστήσουν. Σε «τυφλές» δοκιμές γεύσης, πολλές vegan εναλλακτικές είχαν χαμηλή απόδοση. Ακόμα και οι κοινωνικά ευαισθητοποιημένοι καταναλωτές ήταν πρόθυμοι να δοκιμάσουν vegan προτάσεις, αλλά δεν ήταν διατεθειμένοι να τις ακολουθήσουν. Ωστόσο, πολλοί άνθρωποι θα μπορούσαν να είχαν γίνει vegan, αν δεν είχε εμφανιστεί μια άλλη τάση: η αποφυγή των υπερ-επεξεργασμένων τροφίμων. Ξαφνικά, η υγιεινή διατροφή δεν προερχόταν από τη μείωση της κατανάλωσης κρέατος αλλά από τη μείωση των προσθετικών στα τρόφιμα. Η βιομηχανία κρέατος εκμεταλλεύτηκε την ιδέα ότι τα vegan τρόφιμα ήταν «τεχνητά».
Οι τάσεις στη διατροφή είναι ασταθείς και εφήμερες. Πρόσφατα, οι influencers και οι γυμναστές έχουν αναδείξει τα οφέλη της αυξημένης πρόσληψης πρωτεϊνών. Δεν έχει σημασία ότι οι περισσότεροι Δυτικοί έτσι κι αλλιώς καταναλώνουν περισσότερες από τις απαραίτητες πρωτεΐνες και ότι μια vegan διατροφή μπορεί να σας προσφέρει όλα τα αμινοξέα που χρειάζεστε. Όταν οι άνθρωποι σκέφτονται τις πρωτεΐνες, σκέφτονται το κρέας, τα αυγά και τη σκόνη ορού γάλακτος, ένα υποπροϊόν της τυροκομίας. Η ιδέα της μείωσης της κατανάλωσης κρέατος έχει εξαλειφθεί από τη δημόσια συζήτηση. Εν τω μεταξύ, οι κυβερνήσεις δεν παρενέβησαν ποτέ για να βοηθήσουν τη φυτική διατροφή με τον τρόπο που βοήθησαν τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα. Αντιθέτως, έκαναν τα vegan τρόφιμα λιγότερο ελκυστικά.
Ακόμα και με όλα τα παραπάνω, η υποχώρηση του βιγκανισμού δεν θα ήταν δυνατή χωρίς ένα άλλο συστατικό: τη μείωση του ιδεαλισμού. Πριν από λίγο καιρό μόλις, οι προοδευτικοί ειδικότερα ήταν διατεθειμένοι να κάνουν θυσίες για μια καλύτερη κοινωνία. Αντιμέτωποι πλέον με μια συντριπτικά ζοφερή κατάσταση –Covid, Ουκρανία, υψηλό κόστος ενέργειας, επανεκλογή του Τραμπ, Γάζα– έχουν χάσει την πίστη τους. Αναρωτιούνται πια αν οι μικρές αλλαγές έχουν σημασία και θέλουν να ξεφύγουν με πράγματα που τους προσφέρουν άμεση ευχαρίστηση: το κρέας, το τυρί, οι διακοπές σε μακρινά μέρη. Ο βιγκανισμός δεν προοριζόταν να γίνει άλλη μια διατροφική μόδα: είχε ως στόχο να ωφελήσει όχι μόνο το άτομο αλλά και την κοινωνία στο σύνολό της. Η μείωση της κατανάλωσης κρέατος θα μείωνε τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου και τα βάσανα των ζώων. Τα στοιχεία είναι σαφή. Την παρούσα στιγμή όμως ουδείς φαίνεται να νοιάζεται.
Πηγή: Lifo
