Στην αρχαία Ελλάδα, η υγεία και η θεραπεία συνοδεύονταν από σύμβολα και υλικά που θεωρούνταν ιερά. Το σημαντικότερο σύμβολο ήταν το ραβδί του Ασκληπιού, του θεού της ιατρικής, γύρω από το οποίο τυλιγόταν ένα φίδι. Το φίδι, ζώο που ανανεώνει το δέρμα του, εξέφραζε την αναγέννηση και την ίαση. Στα Ασκληπιεία, τα ιερά θεραπευτικά κέντρα, τα φίδια κινούνταν ελεύθερα και θεωρούνταν φορείς θεραπευτικής δύναμης.
Παράλληλα, οι αρχαίοι Έλληνες χρησιμοποιούσαν φυσικά υλικά με θεραπευτικές ιδιότητες. Το μέλι είχε ξεχωριστή θέση για την επούλωση πληγών και την αντιμετώπιση φλεγμονών. Τα βότανα, όπως η δάφνη, το φασκόμηλο και το θυμάρι, αξιοποιούνταν σε αφεψήματα ή καταπλάσματα για παθήσεις του σώματος και του πνεύματος. Επίσης, μέταλλα όπως ο χαλκός θεωρούνταν απολυμαντικά.
Στην αρχαία ελληνική ιατρική, η καλή υγεία συνδεόταν με την ισορροπία των τεσσάρων χυμών του σώματος. Ο Ιπποκράτης δίδαξε ότι το αίμα, το φλέγμα, η κίτρινη χολή και η μαύρη χολή έπρεπε να βρίσκονται σε αρμονία. Το αίμα αντιπροσώπευε τη ζωτικότητα και την εύθυμη διάθεση, το φλέγμα την ηρεμία αλλά και την αδράνεια, η κίτρινη χολή τη δύναμη και τον θυμό, ενώ η μαύρη χολή τη μελαγχολία. Αν ένας από αυτούς τους χυμούς υπερίσχυε, πίστευαν ότι προκαλούσε ασθένεια τόσο στο σώμα όσο και στην ψυχή. Η θεωρία αυτή αποτέλεσε τη βάση της ιατρικής για πολλούς αιώνες και δείχνει πώς οι αρχαίοι Έλληνες προσπάθησαν να εξηγήσουν την υγεία και την αρρώστια μέσα από την ισορροπία της φύσης.
Στο βίντεο που ακολουθεί θα δείτε τον Κωνσταντίνο Λουκόπουλο ( Αρχαιολόγο) και τον Θεμιστοκλή Τσίτσο να παρουσιάζουν την σημασία των συμβόλων της Υγείας αλλά και τον μύθο του Φιλοκτήτη που είναι συνδεδεμένος με την ίαση .
