Συνέντευξη στην Νανά Παλαιτσάκη
Η πετυχημένη οδοντίατρος των Νοτίων Προαστίων Βάσω Τσίντζου, επενδύει στην τεχνητή νοημοσύνη, στα βλαστοκύτταρα και το λέιζερ, με την πεποίθηση ότι το ωραίο χαμόγελο είναι δικαίωμα όλων.
Προϋπόθεση για ν’ αφιερώσω χρόνο σ’ ένα πρόσωπο, είναι να πιστέψω επικοινωνώντας μαζί του, ότι η πορεία του η επιστημονική αφορούσε περισσότερο ένα όραμα παρά μια επιλογή με στόχο μια εξέλιξη που καθιερώνει το πρόσωπο στο κοινωνικό του περιβάλλον καθώς για πολλές δεκαετίες, στόχος της μικροαστικής ελληνικής κοινωνίας ήταν τα παιδιά να γίνονται γιατροί, δικηγόροι και μηχανικοί.
Την Βάσω την γνώρισα μέσω κοινών γνωστών. Μια πολύ κομψή γυναίκα ,ευγενής και χαμηλών τόνων. Το πρώτο μας ραντεβού ήταν για καφέ, αλλά τελικά ήπιαμε σοκολάτα. Προτεραιότητα της συνάντησης δεν ήταν μια συνέντευξη, προέκυψε. Με δεδομένο ότι είναι μια πολύ πετυχημένη οδοντίατρος, με δύο ιατρεία ένα στην Γλυφάδα και ένα στο Αγρίνιο, καθώς η καταγωγή της είναι από εκεί, έχει δύο παιδιά ,οδηγεί την ζωή της μόνη της, την ρώτησα πως και τα καταφέρνει στην διαχείριση αλλά και πως πέτυχε τους στόχους της.
Επιγραμματικά, γιατί θ’ αφήσω την ίδια να παρουσιάσει τους σημαντικούς σταθμούς της ζωής της, η επιλογή της να είναι καλή μαθήτρια και η εισαγωγή της στην οδοντιατρική είχε να κάνει με την απόρριψη του πατέρα της. Οι δυο γονείς της αγρότες, με τον πατέρα της να θλίβεται στην ανακοίνωση ότι απέκτησε κορίτσι, η ζωή της Βάσως ξεκίνησε κάπως στρεβλά. Τα κορίτσια αποτελούσαν «βάρος» και δεν ήταν τόσο ευπρόσδεκτα όσο τ’ αρσενικά παιδιά. Από τα πρώτα χρόνια της ζωής της προσπαθεί να την αποδεχθούν. Πετυχαίνει τους στόχους της, εισάγεται στην οδοντιατρική, γίνεται βοηθός σπουδαίου καθηγητή, παντρεύεται κάνει δυο παιδιά, ανοίγει ιατρείο στο Αγρίνιο, με εξειδίκευση στην περιοδοντολογία και τα εμφυτεύματα. Η φήμη της και η δεξιότητές της έχουν απόλυτη αποδοχή από την τοπική κοινωνία, αλλά ίσως η μοίρα των δυναμικών γυναικών, είναι να μένουν μόνες. Χωρίζει και ξεκινάει τα πάντα από την αρχή. Ανοίγει ιατρείο και στην Αθήνα, μοιράζοντας τον χρόνο ανάμεσα στην επαρχία και στην πρωτεύουσα. Επιλέγει το ΚΤΕΛ στις μετακινήσεις της για …να βρίσκει χρόνο να κοιμάται ! Η κούραση και η προσπάθεια επιβίωσης που κάνει τεράστια, αλλά επενδύει στις νέες τεχνολογίες το λέιζερ και τα βλαστοκύτταρα . Εργάζεται ατελείωτες ώρες και Σαββατοκύριακα αλλά όταν η εξάντληση την καθήλωνε, έβρισκε και βρίσκει ανακούφιση στον Γέροντά της, έναν ιερέα που επισκέπτεται συχνά και την γαληνεύει. Πιστεύει πολύ στον θεό και στην δύναμη της γνώσης ενώ δεν λησμονεί ποτέ την κτηνοτρόφο που πήγε με σκισμένες παντόφλες, για να της ζητήσει να φτιάξει στην αδελφή της το πιο ωραίο χαμόγελο !
Ν. Π. Βάσω γιατί διάλεξες να γίνεις οδοντίατρος;
Β. Τ. Δεν ξέρω αν διάλεξα να γίνω οδοντίατρος ή με διάλεξε η οδοντιατρική. Από πολύ μικρή, περίπου στη ηλικία των 10 ετών, αποφάσισα να ασχοληθώ με την ιατρική. Η απόφαση μου αυτή βοηθήθηκε από ένα προσωπικό μου βίωμα, έναν τραυματισμό μου που βρέθηκα στο νοσοκομείο Παίδων, ένα δύσκολο χειρουργείο και σώζομαι από τους γιατρούς μετά από πολύ προσπάθεια. Η ευγνωμοσύνη μου απέναντι σε αυτούς τους ανθρώπους για το πώς βοηθάνε με αυταπάρνηση τον συνάνθρωπο με έκανε να θέλω να ασχοληθώ με τον χώρο της ιατρικής. Δίνω λοιπόν εξετάσεις και περνάω Οδοντιατρική , που είναι κομμάτι της ιατρικής, και αποφάσισα να μείνω να υπηρετήσω την Οδοντιατρική που φτιάχνει όμορφα χαμόγελα, που είναι πηγή ζωής.
Ν. Π. Τι έχεις να πεις στους ανθρώπους εκείνους που υποστηρίζουν ότι δεν κατάφεραν τον στόχο τους γιατί δεν είχαν τύχη;
Β. Τ. Τους στόχους μας εμείς τους θέτουμε και τους υπηρετούμε. Η στοχοπροσήλωση και η πολλή δουλειά για την επίτευξη του στόχου θα φέρει την επιτυχία. Κάποιοι στόχοι χρειάζονται περισσότερη δουλειά, υπομονή και επιμονή για την πραγματοποίηση τους.
Για κάποιους στόχους ο δρόμος της επίτευξης είναι πιο βραχύς. Δεν χρειάζεται να απογοητευόμαστε αν κάποια πράγματα αργούν να έρθουν. Ίσως στη διαδρομή για την επίτευξη ενός στόχου να χρειάζεται ανασυγκρότηση και αναδιοργάνωση. Ποτέ όμως εγκατάλειψη. Αυτό θα έλεγα είναι και ένα από τα βασικά χαρακτηριστικά μου. Δεν τα παρατάω ποτέ αλλά συνεχίζω να αγωνίζομαι για την επίτευξη του στόχου. Πολύ δουλειά και πειθαρχία λοιπόν και η ευχή είναι με το μέρος μας.
Ν. Π. Μήπως οι δυσκολίες που αντιμετώπισες ακόμη και από την οικογένειά σου ήταν ο παράγοντας της επιτυχίας σου;
Β. Τ. Δεν ξέρω αν οι δυσκολίες που γνώρισα από την πατρική μου οικογένεια ή οι δυσκολίες που καλέστηκα να αντιμετωπίσω στην οικογένεια που εγώ δημιούργησα με οδήγησαν στην επιτυχία, μέσω της μεθοδολογίας που επέλεξα να ακολουθήσω στην αρχή ασυναίσθητα και αργότερα συνειδητά να ακολουθώ. Σίγουρα όμως με βοήθησε ο χαρακτήρας που ανέπτυξα. Δεν το βάζω κάτω που λένε, μπροστά σε οποιοδήποτε πρόβλημα. Πάντα ψάχνω τη φύση κάθε προβλήματος που έρχεται στο δρόμο μου. Θυμώνω αθόρυβα και λέω στον εαυτό μου πάμε να το λύσουμε κι αυτό. Πριν πολλά χρόνια ένας ασθενής μου με αποκάλεσε ήσυχη δύναμη και πιστεύω ότι αυτό είμαι.
Η Κτηνοτρόφος με τις σχισμένες παντόφλες που έκανε δώρο στην αδελφή της, ένα υπέροχο χαμόγελο και η ιστορία της αγρότισσας που δώρισε το ασθενοφόρο, αλλά βγήκε από το σπίτι της μετά τον θάνατο ου άντρα της, για να φτιάξει τα δόντια της. Δεν ήθελε να τον αφήσει μόνο.
Ν. Π. Θέλω να μοιραστείς μαζί μας, μια ανθρώπινη ιστορία ασθενών σου που δεν την ξεχνάς ποτέ.
Β. Τ. Στα χρόνια που δουλεύω μπορώ να σας αναφέρω αρκετές ιστορίες που μου έκαναν εντύπωση, ιδίως από το ιατρείο του Αγρινίου. Θα μείνω όμως σε δυο που έχουν σαν βάση τους την ενσυναίσθηση και την προσφορά στον συνάνθρωπο.
Η πρώτη αφορά δυο αδελφές που ζούσαν μόνες τους αρκετά φτωχικά και βιοπορίζονταν από ένα κοπάδι πρόβατα. Η μια αδερφή είχε και κάποια κινητικά προβλήματα και έμενε κυρίως στο σπίτι ενώ η δεύτερη ήταν ο βοσκός των κοπαδιών. Η δεύτερη λοιπόν μου φέρνει την πρώτη στο ιατρείο και μου ζητά να φτιάξω τα καλύτερα
δόντια της αδερφής της γιατί αυτό μπορεί να προσφέρει. Παρατηρώ ότι φοράει μισοσχισμένες παντόφλες και τα χρήματα που μου δίνει ως προκαταβολή είναι πολλά χρήματα. Μάζευε και έκρυβε στη στάνη για καιρό χρήματα για την αδερφή της ενώ η ίδια δεν είχε τα βασικά. Δεν νομίζω ότι για αυτήν την ιστορία χρειάζεται να πω κάτι άλλο..
Η δεύτερη ιστορία έχει να κάνει με μια γυναίκα που πριν ένα χρόνο περίπου έγινε γνωστή στο πανελλήνιο με την αγορά ενός ασθενοφόρου. Αναφερόμενη στην κυρία Αθηνά θέλω να τονίσω και εγώ ότι πάντα είχε το αίσθημα της προσφοράς και της αυταπάρνησης. Έμεινε δίπλα στον σύζυγο της και τον φρόντιζε έχοντας βάλει σε δεύτερη μοίρα τον εαυτό της. Ήρθε να της φτιάξω τα δόντια αφού έφυγε από τη ζωή ο σύζυγος της. Θυμάμαι ότι μου είπε «Βάσω τώρα μπορώ να φτιάξω τα δόντια μου. Δεν μπορούσα να τον αφήσω και να φύγω από το σπίτι, με χρειαζόταν.» θυμάμαι επίσης ότι ενώ ήταν αρκετά ηλικιωμένη ερχόταν από Μεσολόγγι στο Αγρίνιο οδηγώντας αγροτικό, φορώντας μαύρα ρούχα και μαντήλι στο κεφάλι. Χαρακτηριστική Ελληνίδα αγρότισσα.
Ν. Π. Είναι εύκολο οι φτωχοί άνθρωποι του τόπου από τον οποίο κατάγεσαι να φροντίσουν την στοματική τους υγιεινή, ή μήπως το ωραίο χαμόγελο είναι τελικά δικαίωμα μόνο των πλουσίων;
Β. Τ. Το ωραίο και υγιές χαμόγελο είναι αναφαίρετο δικαίωμα κάθε ανθρώπου. Όπως η υγεία είναι δικαίωμα του κάθε ανθρώπου. Γνωρίζουμε επίσης ότι πολλά από τα προβλήματα της γενικής υγείας έχουν αφετηρία τη στοματική κοιλότητα. Πρέπει λοιπόν οι άνθρωποι να φροντίζουν τα δόντια τους συμβάλλοντας έτσι και στη γενική τους υγεία. Γνωρίζουμε βεβαία ότι πολλές οδοντιατρικές θεραπείες είναι δαπανηρές, ιδίως όταν κάποιος για χρόνια έχει εγκαταλείψει να φροντίζει το στόμα του. Καλό είναι λοιπόν να υπάρχει πρόληψη με συχνές επισκέψεις στον οδοντίατρο.
Επενδύει στην τεχνητή νοημοσύνη και σε τεχνολογίες αιχμής όπως το λέιζερ και τα βλαστοκύτταρα
Ν. Π. Επειδή η εξέλιξη της τεχνολογίας βοηθάει πάρα πολύ την επιστήμη, έχεις επενδύσει πολύ στο λέιζερ και στα βλαστοκύτταρα, θα μας εξηγήσεις το γιατί;
Β. Τ. Στην οδοντιατρική του σήμερα βρίσκουν εφαρμογές πολλά επιτεύγματα της βιοτεχνολογίας, της ρομποτικής και της τεχνητής νοημοσύνης. Έχει αλλάξει προφίλ ριζικά η σημερινή οδοντιατρική από αυτό που πολλοί έχουν ως εικόνα. Σε αυτό το προφίλ κάθε σύγχρονος οδοντίατρος και μαζί και εγώ έχουμε επενδύσει. Και θα σας δώσω μερικά παραδείγματα.

Κάποτε κάναμε μια εξαγωγή δοντιού και ο χώρος της εξαγωγής έμενε κενός με αποτέλεσμα την κατάρρευση των ιστών (σκληρών και μαλακών, δηλαδή του οστού και των ούλων). Έτσι άλλαζε και αισθητικά η περιοχή της εξαγωγής. Σήμερα αυτό είναι αδιανόητο. Το πιο απλό πράγμα που μπορούμε να κάνουμε είναι μια αιμοληψία από τον ίδιο τον ασθενή, φυγοκέντρηση του αίματος του στο ιατρείο και κατασκευή σπόγγου πλάσματος που τοποθετείται στην περιοχή της εξαγωγής. Είναι το γνωστό PRP με το οποίο πετυχαίνουμε ιστική αναγέννηση οπότε και ένα καλό αισθητικό αποτέλεσμα σε δεύτερο χρόνο. Βλέπουμε λοιπόν ότι και στην οδοντιατρική τα βλαστοκύτταρα και οι αυξητικοί παράγοντες έχουν εφαρμογές στην καθημερινότητα μας.
Τα laser επίσης με τις εφαρμογές τους μπορούν να διευρύνουν τον κύκλο εργασιών ενός σύγχρονου οδοντιατρείου αλλά και να αναβαθμίσουν την ποιότητα των εργασιών ως προς τους ασθενείς μας. Ο γενικός οδοντίατρος με την κατάλληλη εκπαίδευση μπορεί να εντάξει στην καθημερινότητα του τα laser σκληρών και μαλακών ιστών. Ιδίως τα οδοντιατρικά laser που απευθύνονται στους μαλακούς ιστούς της στοματικής κοιλότητας έχουν πλήθος εφαρμογών. Θα σας δώσω μερικά παραδείγματα. Μπορούμε να κάνουμε ουλεκτομές και θεραπεία ουλίτιδας ή περιοδοντίτιδας με laser. Μπορούμε να σταματήσουμε μια αιμορραγία. Μετά από μια εξαγωγή να κάνουμε αιμόσταση. Ιδίως το τελευταίο είναι σωτήριο σε ασθενείς που είναι κάτω από αντιπηκτική αγωγή.
Δεν τους απορυθμίζουμε και κάνουμε με ασφάλεια τις οδοντιατρικές πράξεις γιατί μπορούμε να κάνουμε αιμόσταση με τα laser στο τέλος. Μειώνουν επίσης το μικροβιακό φορτίο της περιοχής και έτσι ο οδοντίατρος περιορίζει τη χρήση αντιβιοτικών με όλες τις συνέπειες τους. Βοηθούν επίσης στην ιστική αναγέννηση μιας περιοχής. Στην θεραπεία επώδυνου συνδρόμου κροταφογναθικής που ταλαιπωρεί πολύ τον σύγχρονο άνθρωπο. Μπορώ να μιλάω ώρες για εφαρμογές laser αλλά θα σταματήσω εδώ και πιστεύω ότι σας έδωσα μια μικρή γεύση της σύγχρονης οδοντιατρικής.
Στήριγμά της: Η αγρότισσα μητέρα της, οι δύο θείοι της και ο καθηγητής της, Γιώργος Ζαμπέλης.
Ν. Π. Ποιοι σε βοήθησαν στην πορεία σου;
Β. Τ. Σε προσωπικό επίπεδο, στη διάπλαση του χαρακτήρα μου, ο πρώτος άνθρωπος που με βοήθησε στη ζωή μου ήταν η μητέρα μου. Ελληνίδα αγρότισσα, αγωνιζόμενη πάντα με ζωή δύσκολη αλλά πάντα κοντά στον θεό. Βοήθησε τους πάντες αλλά εγκατέλειψε τον εαυτό της. Ένα ζευγάρι άτεκνων θείων μου που με είχαν σαν παιδί τους και μου έδωσαν την ευκαιρία να δω πράγματα που ένα παιδί επαρχίας δύσκολα θα έβλεπε. Οι δύο αυτοί άνθρωποι, οι θείοι μου ήταν ο καταλύτης των επιλογών μου.
Στην επαγγελματική μου εξέλιξη, σαφώς με βοήθησε ο καθηγητής μου Γιώργος Ζαμπέλης, που δουλεύοντας μαζί του στα φοιτητικά μου χρόνια, γνώρισα καινοτόμους τομείς για την οδοντιατρική εκείνης της εποχής. Όταν του ανακοίνωσα ότι θα πήγαινα επαρχία να δουλέψω θυμάμαι μου λέει «τι σχέση έχεις εσύ όπως είσαι με την επαρχία; τι πας να κάνεις;». Σίγουρα υπήρξαν και άνθρωποι που με αμφισβήτησαν, ιδίως στην αρχή της καριέρας μου αλλά και αυτούς τους ευχαριστώ γιατί με έκαναν να θυμώσω και να αντρωθώ για να αποδείξω την αξία μου.
Το κόστος για την γυναίκα είναι μεγαλύτερο
Ν. Π. Πως ήταν η εμπειρία σου με την διαχείριση πολύ αναγνωρίσιμων ανθρώπων πολιτικών – ηθοποιών ;
Β. Τ. Από την αρχή της καριέρας μου δίπλα στον καθηγητή μου γνώρισα πολλούς πολιτικούς, εκδότες, ηθοποιούς και γενικά αυτό που λέμε ιδιαίτερα αναγνωρίσιμους ανθρώπους.
Επειδή εκ φύσεως ήμουν πολύ ήπιων τόνων και ευγενής, ήμουν πάντα αγαπητή από όλους. Στόχευα να κάνω καλά τη δουλειά μου, να μένω στην ουσία του θέματος και όχι στο περιτύλιγμα. Έτσι χωρίς έπαρση προχώρησα και πιστεύω ότι έτσι έχω παραμείνει μέχρι και σήμερα. Δεν είναι το επώνυμο που κάνει ξεχωριστό έναν άνθρωπο αλλά ο ίδιος ο άνθρωπος δίνει στο επώνυμο του την ανάλογη χροιά.
Ν. Π. Επειδή διεκδίκησες και διεκδικείς την ζωή σου, χωρίς να έχεις «στηρίγματα», τι κόστος έχει για μια νέα γυναίκα – επιστήμονα αυτό και τι θυσίασες για να το κατορθώσεις.
Β. Τ. Πιστεύω μια νέα γυναίκα παλιότερα, και λιγότερο σήμερα, επρεπε να κοπιάσει διπλά για να αποδείξει την επιστημονική της επάρκεια. Δεν έφταναν μόνο οι γνώσεις αλλά χρειαζόταν και λίγο τσαγανό που λέμε. Όταν ξεκίνησα να κάνω εμφυτεύματα στο Αγρίνιο, στην αρχή της καριέρας, μου έπρεπε να αποδείξω την επιστημονικότητά μου απέναντι στον τότε Οδοντιατρικό Σύλλογο Αγρινίου. Με φώναξαν να με νουθετήσουν!!!
Αλλά είπαμε δεν το βάζω κάτω, όχι μόνο για εμένα, αλλά και για πολλές άλλες σαν εμένα. Πολλή δουλειά λοιπόν, πολύ συνεχιζόμενη εκπαίδευση, όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και στο εξωτερικό, χρήματα για αγορά καινοτόμων μηχανημάτων και τέλος γερό στομάχι. Το τελευταίο δεν το διαθέτω και πολύ γιατί είμαι ιδιαίτερα συναισθηματική. Ο θεός όμως που πάντα ανατρέχω και προσεύχομαι με προσέχει.