Τι Ελένη, τι Μαρία… Ονόματα διαφορετικά, νοοτροπία ίδια
Είναι καταπληκτικό πάντως το πώς έχουν ξεφυτρώσει, τόσοι «ψυχολόγοι» που προφανώς όταν παραιτήθηκαν οι δικοί τους σύμβουλοι, αποφάσισαν να κάνουν καριέρα, στο διαδίκτυο, σαν ειδικοί στην ερμηνεία της ανθρώπινης συμπεριφοράς.
Με το άλλοθι του Podcast που παλιά ξεκίνησε σαν μια «φρέσκια» ιδέα στο διαδίκτυο, όπου ο λόγος ήταν ο πρωταγωνιστής και όχι η εικόνα, κατάντησε να μετατραπεί σε μίνι ή μάξι τηλεοπτικούς μονολόγους, ανθρώπων που με ατελείωτη αμετροέπεια, καταδικάζουν κοινωνικές ομάδες, ικανοποιώντας τον ατελείωτο ναρκισσισμό τους με την επίφαση της αφέλειας ή της αμεσότητας.
Τις προάλλες μια γνωστή ηθοποιός η Μαρία που όταν μιλάει, μοιάζει οι νευρώσεις να συνωστίζονται πάνω της, ( εκτός και αν υποκρίνεται την νευρωτική, οπότε είναι καλή ηθοποιός ) είπε ότι οι άντρες που είναι γύρω στα πενήντα και δεν έχουν οικογένεια και παιδιά έχουν πρόβλημα. Το είπε έτσι! Τόσο εύκολα, αυθαίρετα, ξεδιάντροπα και άκριτα. Κάποιοι γέλασαν, κάποιοι αγανάκτησαν, κάποιοι το αναπαρήγαγαν, πολλοί το σχολίασαν και άλλοι το προσπέρασαν. Το πιο γρήγορο και εύκολο συμπέρασμα από την δήλωση αυτή και την ανάλυση τύπου « το μπουζούκι είναι όργανο, ο αστυνομικός είναι όργανο άρα ο αστυνομικός είναι μπουζούκι», είναι να συμφωνήσουμε με την παροιμία που θέλει « όσο να καλοσκεφθεί ο γνωστικός καλοπερνάει ο παλαβός» , βλέποντας τον λογαριασμό του να φουσκώνει αφού οι αγαπημένες τηλεοπτικές εκπομπές, φροντίζουν να διαφημίζουν τέτοιες μπούρδες. Και σκέφτομαι τώρα εγώ .. Χτες είπε ότι οι άντρες οι ανύπαντροι και οι άτεκνοι που είναι γύρω στα πενήντα έχουν πρόβλημα, αύριο ποιος θα εμποδίσει να πει ή ίδια ή κάποια άλλη, ότι όσες είναι μελαχρινές και βάφονται ξανθιές είναι κομπλεξικές, με πρόβλημα ταυτότητας και διαταραγμένη σκέψη. Όσες είναι μανάδες και κυκλοφορούν με μίνι και μεγάλα ντεκολτέ είναι ανήθικες και ψάχνονται να προκαλέσουν. Όσες έχουν χωρίσει, είναι πάνω από πενήντα και ζουν μόνες τους, είναι για απόσυρση κοινωνική… και όσοι παντρεύονται στα 23 και κάνουν παιδί είναι για … γιαούρτια !
Τέλεια δεν είναι όλα αυτά; Θυμάμαι κάποτε μια κάποια γραφική φιγούρα γυναικεία που έβγαινε μ’ έναν σταυρό στο χέρι και κατάγγειλε όσους φορούσαν παπούτσια ότι ήταν αντίχριστοι. Ειλικρινά δεν βρίσκω που διαφέρουν στην ουσία, οι δύο κυρίες. Γιατί να πιστεύω σήμερα ότι η Ελένη Λουκά ήταν τόσο διαφορετική από την Μαρία Σολωμού. Και η Ελένη και η Μαρία πελάτες ψάχνανε και τους βρήκανε. Δεν μπορώ, στ’ αλήθεια όμως δεν μπορώ, να μπω στην διαδικασία ν’ απαντήσω εκ μέρους των πενηντάρηδων για το αν ως ανύπαντροι και άτεκνοι, είναι προβληματικοί. Προβληματική είναι η έκταση που δόθηκε, σε μια γελοιότητα που κάποιους έφτασε μέχρι και να τους εκνευρίσει. Και για να τελειώνουμε, σίγουρα υπάρχουν τρελοί που σε παραλήρημα μεγαλείου, πιστεύουν ότι είναι ο Μέγας Ναπολέων, σίγουρα υπάρχουν γελωτοποιοί – διασκεδαστές του πλήθους που με τις κοτσάνες τους, αποφορτίζουν από τα σοβαρά και δυσοίωνα, σίγουρα υπάρχουν περιφερόμενοι μάγοι που πουλάνε αβγά μαύρου κόρακα για να κάνουν οι γυναίκες αγόρια, το διαδίκτυο προσφέρεται άλλωστε για ν’ απλώσει την πραμάτεια του και να την πουλήσει και ο αγύρτης και ο σοβαρός και ο ειδικός και ο χιουμορίστας και ο εμποράκος. Όλα κρίνονται στην διαύγεια του καθενός να καταλάβει μέχρι σε πιο βαθμό θα εμπλακεί και κατ’ επέκταση θα επηρεαστεί από το σκάρτο, το σαχλό, το προβληματικό, έστω και για να το αφορίσει.
