Παρόλο που πολλοί παράγοντες, όπως οι αντίξοες εμπειρίες ζωής, τα προβλήματα σωματικής υγείας και το άγχος, αυξάνουν τον κίνδυνο ανάπτυξης κατάθλιψης, η διαταραχή έχει και γενετική συνιστώσα
Μια παγκόσμια μελέτη εντόπισε 300 νέους γενετικούς παράγοντες κινδύνου για την κατάθλιψη, χάρη στη χρήση ενός ευρύτερου δείγματος πληθυσμού.
Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, το 3,8% του παγκόσμιου πληθυσμού πάσχει από κατάθλιψη οποιαδήποτε στιγμή, επηρεάζοντας περίπου 280 εκατομμύρια ανθρώπους.
Παρόλο που πολλοί παράγοντες, όπως οι αντίξοες εμπειρίες ζωής, τα προβλήματα σωματικής υγείας και το άγχος, αυξάνουν τον κίνδυνο ανάπτυξης κατάθλιψης, η διαταραχή έχει και γενετική συνιστώσα.
Ποια είναι η γενετική συνιστώσα της κατάθλιψης
Μια διεθνής ομάδα ερευνητών, με επικεφαλής τα Πανεπιστήμια του Εδιμβούργου και του King’s College στο Λονδίνο, μελέτησε ανώνυμα γενετικά δεδομένα από περισσότερους από 5 εκατομμύρια ανθρώπους σε 29 χώρες, εκ των οποίων το 25% προερχόταν από μη ευρωπαϊκές καταγωγές.
Προηγούμενη έρευνα για τη γενετική της κατάθλιψης βασιζόταν κυρίως σε λευκούς, πλουσιότερους πληθυσμούς, παραμελώντας το μεγαλύτερο μέρος του κόσμου. Ωστόσο, η ένταξη ενός πιο ποικιλόμορφου δείγματος επέτρεψε στους ερευνητές να εντοπίσουν νέους παράγοντες κινδύνου.
Η μελέτη, που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό Cell, εντόπισε 700 γενετικές παραλλαγές που σχετίζονται με την ανάπτυξη της κατάθλιψης, εκ των οποίων σχεδόν οι μισές δεν είχαν ποτέ συνδεθεί με τη διαταραχή.
Αυτές οι μικρές αλλαγές στο DNA συνδέθηκαν με νευρώνες σε πολλές περιοχές του εγκεφάλου, συμπεριλαμβανομένων αυτών που ελέγχουν τα συναισθήματα.
Συνολικά, 100 από τις νέες γενετικές διαφορές εντοπίστηκαν ειδικά χάρη στη συμμετοχή ανθρώπων αφρικανικής, ανατολικής ασιατικής, ισπανόφωνης και νοτιοασιατικής καταγωγής στη μελέτη.
Παρόλο που κάθε γενετικός παράγοντας κινδύνου για την κατάθλιψη είναι πολύ μικρός, το σωρευτικό τους αποτέλεσμα σε άτομα με πολλές γενετικές παραλλαγές μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο, όπως διαπίστωσε η έρευνα.
Τα φάρμακα που εξετάζονται
Οι συγγραφείς πιστεύουν ότι τα ευρήματα θα επιτρέψουν στους επιστήμονες να προβλέψουν τον κίνδυνο κατάθλιψης με μεγαλύτερη ακρίβεια, ανεξάρτητα από την εθνικότητα, και να αναπτύξουν πιο ποικιλόμορφες θεραπευτικές επιλογές, μειώνοντας τις ανισότητες στην υγεία.
Η μελέτη υπολόγισε ότι 308 γονίδια συνδέονται με υψηλότερο κίνδυνο κατάθλιψης. Οι ερευνητές στη συνέχεια εξέτασαν περισσότερα από 1.600 φάρμακα για να διαπιστώσουν εάν επηρεάζουν αυτά τα γονίδια. Εκτός από τα αντικαταθλιπτικά, η μελέτη εντόπισε ότι η Πρεγκαμπαλίνη, που χρησιμοποιείται για χρόνιο πόνο, και η Μοδαφινίλη, που χρησιμοποιείται για τη ναρκοληψία, επηρεάζουν επίσης αυτά τα γονίδια και ενδεχομένως θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για τη θεραπεία της κατάθλιψης. Οι συγγραφείς τόνισαν ότι απαιτούνται περαιτέρω μελέτες και κλινικές δοκιμές για να διερευνηθεί η πιθανότητα χρήσης αυτών των φαρμάκων.
Ο καθηγητής Άντριου ΜακΙντός, ένας από τους επικεφαλής της μελέτης, δήλωσε: «Υπάρχουν τεράστια κενά στην κατανόησή μας για την κλινική κατάθλιψη που περιορίζουν τις ευκαιρίες βελτίωσης των αποτελεσμάτων για όσους επηρεάζονται. Μεγαλύτερες και πιο αντιπροσωπευτικές παγκόσμιες μελέτες είναι απαραίτητες για την ανάπτυξη νέων και καλύτερων θεραπειών και την πρόληψη της ασθένειας σε άτομα υψηλού κινδύνου».
Ανταποκρινόμενος στα ευρήματα, ο Δρ Ντέιβιντ Κρεπάζ-Κέι, επικεφαλής έρευνας στο Mental Health Foundation, δήλωσε ότι η ποικιλία του γενετικού δείγματος της μελέτης είναι «ένα σημαντικό βήμα προς τα εμπρός», αλλά οι γενετικοί παράγοντες κινδύνου δεν θα πρέπει να χρησιμοποιούνται ως οριστικός οδηγός για τη θεραπεία.
«Ενώ έρευνες όπως αυτή μπορούν να βοηθήσουν στη διαμόρφωση μέτρων για άτομα με υψηλότερο γενετικό κίνδυνο, η πρόληψη της κατάθλιψης πρέπει να επικεντρωθεί στην αντιμετώπιση των ευρύτερων κοινωνικών ζητημάτων που επηρεάζουν την ψυχική υγεία σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό, όπως η φτώχεια ή ο ρατσισμός», πρόσθεσε.
Πηγή: lifo.gr
Με πληροφορίες από Guardian
